ARB Pracownia INSIGHT Agnieszka Reich-Burzyńska
W epoce smartfonów, mediów społecznościowych i nieustannego bombardowania informacjami, problemy z koncentracją stały się powszechnym doświadczeniem. To już nie tylko medyczna diagnoza ADHD czy ADD, ale zjawisko dotykające ludzi na całym świecie. Zjawisko deficytu uwagi ma zasięg globalny. Pogarszającą się sytuację z brakiem koncentracji obserwowałam u dzieci w wieku szkolnym. Szybko jednak odnalazłam symptomy wśród osób czynnych zawodowo. W czasach, które wymagają od nas większego skupienia tracimy właśnie tę umiejętność i coraz częściej się rozpraszamy.
Dzisiaj, deficyt uwagi nie powinien być traktowany wyłącznie jako kliniczne zaburzenie. Stał się on niemal naturalną reakcją naszego mózgu na przeciążenie bodźcami. Koncentracja uwagi – zdolność skupienia się na określonym zadaniu lub myśli przez dłuższy czas – wymaga umiejętności selekcjonowania bodźców, wybierania informacji istotnych, ignorowania tych zakłócających oraz ustalania priorytetów zadań.
Technologia - przyjaciel czy wróg koncentracji?
Badania pokazują alarmujące dane - przed ekranami swoich smartfonów spędzamy średnio 3 godziny dziennie. W przeważającej części „skrolujemy” podrzucane nam treści.
Media społecznościowe zostały zaprojektowane tak, aby przyciągnąć naszą uwagę i utrzymać ją jak najdłużej. Działają jak system natychmiastowych nagród przy bardzo niewielkim wysiłku.
Dostarczają zastrzyku dopaminowego – szybki filmik, komentarz, polubienie - każdy bodziec to ułamek przyjemności wymagający przeniesienia uwagi.a
Odkrycia dopaminy jako neuroprzekaźnika dokonało w 1957 roku dwóch naukowców wraz z zespołami - Arvida Carlssona i Kathleen Montagu. Badania wykazały, że im więcej dopaminy wyzwalanej przez substancję, czy jak w tym przypadku zachowanie jest w „układzie nagrody” i im szybciej jest wyzwalana, tym większe uzależnienie powoduje.
Choć dopamina nie jest jedynym neuroprzekaźnikiem, który ma wpływ na mechanizm nagrody, to wskazano ją jako jedną z najważniejszych.
Wiemy też, że różne substancje i zachowania w różnym natężeniu wyzwalają dopaminę.
Treści viralne żyją coraz krócej. W miejsce tych, które tracą swoją popularność wchodzą kolejne i angażują naszą uwagę. Im więcej nowości, im więcej tego typu przyjemności, tym więcej neuroprzekaźników (głównie dopaminy) w ośrodku nagrody, co przekłada się na nasze zaangażowanie w coraz to nowsze treści i tym większą dekoncentrację.
Neurobiologia rozproszenia
Badania neurologiczne pokazują, że wielozadaniowość medialna (praca przy komputerze + telefon + muzyka) obniża jakość skupienia i pamięci roboczej. U osób stale pracujących w kilku otwartych oknach jednocześnie wykazano większe trudności z filtrowaniem bodźców, obniżoną kontrolę poznawczą, gorsze wyniki w testach przełączania między zadaniami.
Okazuje się, że wymuszana przede wszystkim przez kulturę pracy środowisk korporacyjnych, wielozadaniowość tzw. multitasking nie istnieje. Człowiek przełącza się z zadania w zadanie z dużym uszczerbkiem efektywności w obu zadaniach. Ponadto, przełączanie się z okna w okno; z zadania w zadanie ma dewastujące skutki dla koncentracji naszej uwagi i pamięci roboczej, właśnie.
Co więcej, nieprzerwany strumień powiadomień, wiadomości, aktualizacji skutkuje trudnościami w wyselekcjonowaniu najważniejszych informacji.
Etyka produktywności ignorująca naturalne rytmy mózgu prowadzi do przewlekłego zmęczenia, spadku kreatywności i innowacyjności, a w efekcie do wypalenia.
Ciągła dostępność, brak przestrzeni bez technologii, oznacza, że mózg funkcjonuje w trybie ciągłego czuwania. Zużywa wówczas energię, której nie jest nie bez trudu odzyskuje.
Paradoks współczesności: Dlaczego tracimy FLOW?
Paradoksem naszych czasów jest to, że człowiek jest w ciągłym poszukiwaniu dobrostanu, a jednocześnie w pogoni za szczęściem dawkuje sobie łatwe przyjemności, które nas otępiają i przekierowują uwagę z rzeczy ważnych na nieistotne.
Mihalyi Csikszentmihalyi amerykański psycholog pochodzenia węgierskiego wskazuje, że niszczymy przepływ życiowej energii poprzez fragmentację uwagi, brak jasnych celów, natychmiastowe gratyfikacje, chroniczne rozproszenie oraz lęk przed nudą unikając tym samym momentów ciszy i skupienia.
Twierdzi, że "Tym, co decyduje o jakości naszego życia, jest zasadniczo poziom naszej uwagi oraz to, gdzie ją kierujemy”. Konstatacją pracy psychologa jest to, że w stanie przepływu koncentrujemy się na rzeczach istotnych, co jest kluczem do szczęścia.
Przyszłość uwagi w epoce cyfrowej - adaptacja, czy degeneracja?
Stoimy przed fundamentalnym pytaniem: czy problemy z koncentracją to znak adaptacji do nowej rzeczywistości, czy degeneracji naszych zdolności poznawczych? Badania sugerują, że:
Uwaga egzogenna (reagowanie na bodźce zewnętrzne) pozostaje w dobrej kondycji
Uwaga endogenna (świadome, długotrwałe skupienie) ulega osłabieniu
Plastyczność mózgu pozwala na regenerację zdolności koncentracji
Nie chodzi o całkowite odrzucenie technologii, ale o świadome jej używanie.
Odzyskiwanie kontroli nad własną uwagą
Praca nad deficytem uwagi w XXI wieku to wyzwanie, które możemy podjąć świadomie. Nie jesteśmy bezradni wobec technologii – możemy nauczyć się ją kontrolować zamiast pozwalać jej kontrolować nas.
Kluczowe zasady:
Świadomość – rozpoznaj swoje wzorce rozproszenia
Intencjonalność – świadomie wybieraj, na czym się skupiasz
Rytmiczność – pracuj zgodnie z naturalnymi cyklami energii
Regeneracja – daj swojemu mózgowi czas na odpoczynek
Praktyka – regularnie ćwicz koncentrację jak każdą umiejętność
Koncentracja to umiejętność, którą można trenować. W świecie pełnym rozpraszaczy, osoby potrafiące się skupić będą miały przewagę nie tylko w pracy, ale i w całym życiu.
Inwestycja w swoją uwagę to inwestycja w swoją przyszłość.
Twoja uwaga to twój najcenniejszy zasób. W epoce, gdy wszyscy walczą o nią, ten kto potrafi ją kontrolować, zyskuje nieprzeciętną przewagę.
Rola coachingu w przywracaniu koncentracji
Coaching może być narzędziem do pracy w odzyskiwaniu kontroli nad uwagą wspierając skupienie klienta na:
Praktycznych strategiach
Tworzeniu systemów wspierających koncentrację
Budowaniu nawyków sprzyjających skupieniu
Eliminowaniu czynników rozpraszających
Rozwoju samoświadomości
Rozpoznawaniu własnych wzorców rozproszenia
Identyfikowaniu optymalnych warunków do pracy
Zrozumieniu indywidualnych rytmów energetycznych
Budowaniu struktur wspierających
Tworzeniu rutyn zwiększających produktywność
Planowaniu zgodnym z naturalnymi cyklami uwagi
Rozwoju umiejętności zarządzania czasem i energią
Praktyczne wskazówki na każdy dzień
Poranna rutyna koncentracji
Pierwsze 30 minut bez telefonu po przebudzeniu
5-minutowa medytacja lub ćwiczenia oddechowe
Planowanie 3 najważniejszych zadań na dzień
Ustalenie "godzin skupienia" bez dostępu do mediów społecznościowych
Przerwy regeneracyjne
Co 90 minut – 5-minutowa przerwa od ekranu
Co 2 godziny – krótki spacer lub rozciąganie
W południe – 15-30 minut na świeżym powietrzu
Wieczorem – godzina bez urządzeń przed snem
Tygodniowy reset
Jeden dzień tygodniowo bez mediów społecznościowych
Weekend detox – minimum technologii w soboty i niedziele
Regularna aktywność fizyczna – co najmniej 150 minut tygodniowo
Czas na hobby niezwiązane z technologią
Źródła i inspiracje
Tony Schwartz, Jean Gomes, Catherine McCarthy - ”Taka praca nie ma sensu, czyli jak zarządzać swoją energią”.
Mihalyi Csikszentmihalyi - „Przepływ”
Anna Lembke - „Niewolnicy dopaminy”
Raporty o wpływie mediów społecznościowych na zdolności kognitywne
Nie przegap najnowszych aktualizacji, artykułów i zasobów wzmacniających pozycję. Zapisz się do newslettera, aby otrzymywać ekskluzywne treści bezpośrednio do swojej skrzynki odbiorczej.
AGNIESZKA REICH-BURZYŃSKA
PRACOWNIA INSIGHT
/
ARB
Znajdź mnie na
STRONA STWORZONA W KREATORZE WEBWAVE